Batılaşan Kültürümüz

Özel hayat denilen kavram artık yok olmaya başladı. Bire bin katılıp insanların yaşamları daha çok irdeleniyor. Bütün bunları reklam için yapanları bir kenara koyalım(ki onlar çoktan yok olmaya mahkûmlar)yoksa bizler farkında olmadan kendi kimliğimizi kendi öz benliğimizi yok etmeye mahkûm bırakıcağız.

Oysaki önceden böylemi idi. Bir evin içinde olanlar kapıdan dışarı duyulmazdı. Şimdilerde bakıyorum da evin içinde olan bir şey yok, her şey sokaklarda özel de, tüzel de. Önceden kan kussak bile kızılcık şerbeti içtik diyorduk. Ama şimdi öyle değil ne olsa her şey sokaklarda ya da birilerinin ağzına çoktan sakız olmuştur.” Komşu duydun mu evlerinde neler olmuş neler “diye başlayan sözlere artık hiç yabancı değiliz. Artık kimi ziyaret etsek kiminle oturup muhabbete başlasak mutlaka bu sözü işitir olduk. Misafirliklerde bile ağzımızın tadı kaçtı şeker yerine artık dedikodu ikram edilir oldu. Kişinin özel hayatı başkalarının yaşamı haline geldi. Siz biz kalmadı sen ben olduk artık. Dostluklar bile menfaat üzerine kurulur olmuş; bir gün önce dostum deyip verdiğimiz sır bir gün sonra başkasının ağzında gezgin oldu. Eskiden insanlar vatanları için savaşırlarken şimdi kendi ellerimizle atalarımızın emanetini düşmana bırakmak üzereyiz. Buna en büyük etken olan iletişim araçları daha çok kendi kültürümüzü anlatması gerekirken şimdilerde batıya kayıyor. Çocuklarımız gençlerimiz büyüklerinin batı yolunda çizdiği çizgide ilerliyorlar. Eskiden aile içinde yapılan sohbetler yerini bilgisayar ortamında ki chatlere, mektuplarımız yerini mesajlara, dost ziyaretleri ise yerini televizyon programlarına bırakır oldu...

Atalarımızın emaneti hangi yolda ilerliyor? Bu soruya sizin cevabınız ne olurdu? Birde siz düşünün…